بنیاد چارلز داروین در سال 1959، تحت نظارت سازمان یونسکو و اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست برای انجام تحقیقات علمی و ترویج آموزش حفاظت از محیط زیست تأسیس شد. مرکز تحقیقات چارلز داروین (CDRS) یک ایستگاه تحقیقات بیولوژیکی است که در ساحل خلیج آکادمی در روستای Puerto Ayora در جزیره سانتاکروز از جزایر گالاپاگوس قرار دارد و دارای دفاتر ماهوارهای روی جزایر ایزابلا و سن کریستوبال است.
دانشمندانی از اکوادور و کشورهای دیگر در Puerto Ayora، جزیره سانتاکروز، در زمینه حفاظت از اکوسیستمهای زمینی و دریایی گالاپاکوس تحقیق میکنند. مرکز چارلز داروین که در سال 1964 به تحقیقات اختصاص داده شد، دارای مرکز تفسیر تاریخ طبیعی و نیز انجام پروژههای آموزشی برای حفاظت از جزایر گالاپاگوس است.
جزایر گالاپاگوس زیستگاه لاکپشت معروف گالاپاگوس است؛ که وزن گونه بالغ آن میتواند به 500 پوند و طول آن به 6 فوت برسد. در مرکز تحقیقات چارلز داروین میتوانید تمام مراحل رشد این لاکپشتها از مرحله تخمریزی تا رسیدن به بلوغ کامل را مشاهده کنید. بچه لاکپشتها پس از 4 تا 8 ماه از تخمهای خود بیرون میآیند. آنها بسیار کوچک و آسیبپذیرند و تنها 50 گرم (1.8 اونس) وزن و 6 سانتیمتر (2.4 اینچ) طول دارند. این حیوانات در حال حرکت آهسته، طعمهای آسان برای دزدان دریایی و استعمارگران هستند که منجر به تهدید نسل آنها در اواخر سال 1970 شد. به همین سبب، مراقبتهای امروزی از لاکپشتها صورت گرفت تا از بازگرداندن جمعیت آنها به آمار گذشته اطمینان حاصل شود.
لاکپشتها باید به اندازه کافی بزرگ شوند تا هنگام بازگشت به محیط زیستشان، شانس بیشتری برای زنده ماندن داشته باشند. اندازه لاکپشتها و شکل لاک آنها بسته به جایی که زندگی میکنند، متفاوت است. لاک از جنس استخوان و به رنگ قهوهای تیره است. دندهها، ستون فقرات و استخوان سینه لاکپشتها بخشی از لاک آنهاست؛ به همین دلیل است که هرگز نمیتوانید لاکپشت را از لاک آن جدا کنید. تنها شکارچی طبیعی لاکپشت گالاپاگوس، شاهین گالاپاگوس است. شاهین، تخمها و لاکپشتهای تازه متولد شده را میخورد.
شما در مرکز تحقیقات چارلز داروین، علاوه بر لاکپشتهای گالاپاگوس، میتوانید از ایگوانای خشکی گالاپاگوس نیز دیدن کنید. سگهای وحشی که به جزیره آورده شدند، تقریباً بیش از 500 ایگوانا را در سال 1970 کشتند. ایستگاه تحقیقات توانست 60 بازمانده از آنها را نجات دهد. برای تجدید جمعیت ایگواناها، برنامهای برای پرورش آنها در سانتاکروز آغاز شد که تا به امروز ادامه دارد.