کافرین، زیستگاه سنجاب ایرانی

متوسط وزن این گونه سنجاب، 3‌/‌335 گرم و متوسط طول آن 200 میلی‌متر است. سیستم جفتگیری آن نامعلوم، روزفعال و خارج از فصل جفتگیری منزوی است. از دانه‌ها، میوه‌ها، جوانه و پوست درختان تغذیه می‌کند. زمستان‌ها کمتر فعالیت می‌کند و کمتر مشاهده می‌شود ولی از خواب زمستانی آن اطلاعاتی در دست نیست. توسط طرلان، جغدهای بزرگ و عقاب‌ها شکار می‌شود و این گونه جانوری در موقع احساس خطر به وسیله ناخن‌های بلند و تیزش و با استفاده از دم بلند و پشمالویش که به ایجاد تعادل کمک می‌کند، به سرعت از درختان بالا می‌رود. سنجاب ایرانی شناگر ماهری است، لانه را در سوراخ درختان ایجاد می‌کند و سطح‌ آن را به وسیله علف‌های نرم مفروش می‌سازد؛ در مناطق سردسیر، این حیوان زمستان‌ها کمتر مشاهده می‌شود و به خواب زمستانی فرو می‌رود. یکی از مهم‌ترین رفتارهای سنجاب ایرانی دفن‌کردن دانه‌های بلوط در طول پاییز است. از آنجا که سنجاب محل دفن همه دانه‌های خود را به یاد نمی‌آورد، برخی دانه‌ها تا بهار سال آینده در خاک باقی می‌ماند و ممکن است جوانه بزند و به نهال‌ها و سپس به درخت جوان تبدیل شود. این فرآیند طبیعی برای حیات و بقای جنگل‌های بلوط زاگرس بسیار مهم است. با چنین نقش مهمی در بقای جنگل، سنجاب ایرانی می‌تواند به عنوان یک گونه کلید (Keystone species) مطرح باشد. 

 مسیر دسترسی به تنگه کافرین

برای اینکه به تنگه کافرین برسید و زیبایی‌های آن را از نزدیک مشاهده کنید باید از چند تپه و رودخانه‌ای بگذرید که این رودخانه همان رودخانه‌ای خواهد بود که از کبیرکوه سرچشمه می‌گیرد. این رودخانه پس از عبور از تنگه شداد به سد سیمره می‌ریزد. قبل از احداث سد سیمره، مردم برای بازدید از این تنگه به راحتی عبور می‌کردند؛ اما پس از اینکه این سد ساخته شد باید حتما با قایق به این تنگه رسید. این قایق‌ها با فاصله ۳ کیلومتری از شهرک ولیعصر در مسیر جاده خاکی و شنی به سمت تنگه قرار گرفته‌اند. البته پس از اینکه از یک سنگ شکن عبور کردید و مسیر خاکی را پیش گرفتید به قایق‌ها می‌رسید. برای رفتن به تنگه شداد سعی کنید به همراه یک لیدر به آنجا بروید تا مسیر را گم نکنید؛ زیرا هیچ تابلویی برای کمک و راهنمایی شما در مسیر وجود نخواهد داشت.

بهترین زمان سفر به تنگه شداد فصل‎ بهار آن هم ماه‌های فروردین و اردیبهشت است.