کاخ گلستان

اطلاعات تکمیلی این سفر

کاخ گلستان

کاخ گلستان یکی از آثار جهانی ایران در فهرست میراث یونسکو است که به‌لطف معماری و تزیینات منحصربه‌فردش محلی جذاب برای  ثبت تصاویر زیبا و بی نظیر به شمار می‌رود. این بنای گرانقدر در سال ۱۳۳۴ در فهرست آثار ملی ايران و در سال ۱۳۹۲ در فهرست ميراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.ضمنا وقوع رخدادهای تاریخی مهم در این مکان، آن را به سندی زنده از تاریخ کشورمان تبدیل کرده است. این مجموعه که از اماکن دیدنی تهران به شمار می‌آید، در بافت کهن شهر قرار دارد و به‌راحتی می‌توان با وسایل حمل‌ونقل عمومی به آن دسترسی داشت و محو اين همه زيبايی، تاريخ، معماری، فرهنگ و هنر ایران شد. 

ایوان تخت مرمر

ایوان تخت مرمر یا ایوان دارالاماره یا دیوانخانه، قدیمی‌ترین بنای تاریخی کاخ گلستان از دوران کریم خان زند است که با تزیینات زیبا، خاتم‌کاری، گچ بری، سنگ‌تراشی، منبت، مشبک و آینه‌کاری همچون نگینی در دل این مجموعه می‌درخشد. زیباترین بخش ایوان، تخت مرمری است که به دستور فتحعلی شاه قاجار ساخته شد. او در سال ۱۲۲۱ هجری قمری به سنگ‌تراشان هنرمند اصفهانی دستور ساخت تختی از سنگ مرمر زرد یزد را داد که شامل ۶۵ قطعه مرمر بزرگ و کوچک می‌شد. طراحی تخت به‌شکلی است که تخت حضرت سلیمان را در ذهن تداعی می‌کند که روی دوش سه دیو و ۶ فرشته یا انسان قرار دارد. علاوه بر یک اژدها و دو شیر، ابیاتی از ملک الشعراء در ستایش فتحعلی شاه نیز روی این تخت مرمر حجاری شده است.

خلوت کریمخانی

خلوت کریمخانی در شمال غربی کاخ گلستان قرار دارد و بنایی سرپوشیده به‌شکل یک ایوان سه دهنه و ستون‌دار است که وسط آن حوضی زیبا دیده می‌شود. اهمیت این بنا به‌خاطر اتفاق دوران آقا محمدخان قاجار است. او بقایای جسد کریمخان زند را از مدفن آن در شیراز بیرون کشید و به این محل منتقل کرد؛ چراکه در آن زمان محل عبور روزانه شاه بود و با عبور از محل دفن کریمخان می‌توانست او را لگدکوب کند. در دوران ناصرالدین شاه اینجا به محوطه کوچکی با نام حیاط کریمخانی تبدیل شد که برای استراحت پادشاه به کار می‌رفت. با روی کار آمدن پهلوی اول، استخوان‌های کریمخان به قم منتقل شد. دو اثر باارزش در خلوت کریمخانی وجود دارد که اهمیتی دوچندان به آن بخشیده‌اند. سنگ مزار ناصرالدین شاه که در اوایل انقلاب اسلامی ایران از حرم حضرت عبدالعظیم (ع) به کاخ گلستان منتقل شد و در نهایت در خلوت کریمخانی قرار گرفت. روی این سنگ، تصویر ناصرالدین شاه با شمشیری در دست نقش بسته است. علاوه بر این، تخت مرمرین فتحعلی شاه نیز در این محل قرار دارد؛ هرچند پیش‌تر در قسمت دیگری از کاخ بود که در دوره پهلوی دوم به خلوت کریمخانی انتقال یافت.

شمس‌العماره

شاید بتوان گل سرسبد مجموعه گلستان را شمس‌العماره دانست؛ مکانی مرتفع که از شاخص‌ترین جاذبه‌های آن است و روزگاری نماد پایتخت محسوب می‌شود. ناصرالدین شاه قاجار در سفرهای اروپایی‌اش عاشق آسمان‌خراش‌های فرنگ شد و از همین رو دستور ساخت این بنا را داد تا بتواند به‌همراه زنانش به بالای آن برود و چشم‌انداز تهران و اطرافش را تماشا کند. این بنای پنج طبقه در سال ۱۲۸۴ ساخته شد که با ارتفاع ۳۵ متر بلندترین ساختمان زمان خود بود. برای اولین بار در ساخت شمس العماره از فلز استفاده شد که تحول مهمی در سازه های ایران به شمار می‌رفت. علاوه بر نمای باشکوه و زیبای شمس‌العماره، تزیینات داخلی آن از آینه‌کاری و نقاشی تا گچ‌بری باعث شگفتی هر بیننده‌ای می‌شود.

عمارت بادگیر

عمارت بادگیر  در ضلع جنوبی مجموعه گلستان قرار دارد و  در زمان فتحعلی شاه ساخته و در عصر ناصرالدین شاه دستخوش تغییرات زیادی شد که نتیجه آن را امروز شاهد هستیم. علاوه بر ارسی‌ها و ستون‌های زیبا، بالاخانه‌ها، گوشواره‌ها و دهلیزهای این عمارت شایان توجه هستند. تزیینات فوق‌العاده زیادی نیز در عمارت بادگیر به کار رفته است که از آن جمله می‌توان به نقاشی، آینه‌کاری، گچ‌بری، منبت‌کاری و زرنگاری اشاره کرد. جذاب‌ترین بخش عمارت، تالار شاه نشین با ۹ ارسی، ازاره‌های مرمری منقوش، آینه‌کاری، دو ستون مارپیچ نقاشی شده، کفپوش معرق هفت رنگ، نقاشی دیوارها و سقف است که نگاه هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند.