اقامتگاه بوم گردی

" اقامتگاه های بوم گردی "
اقامتگاه های بوم گردی یا به اصطلاح اکولوژ ( Eco-Lodge)، به مکان ها یا محل استراحت مسافران گفته می شود كه در محيط های طبيعی و بومی با رعايت بالاترين سطح ممكن ضوابط زيست محيطی و به شكلی سازگار با معماری بومی، بافت تاريخی و سيمای طبيعی منطقه تاسيس شده و ضمن حداكثر تعامل با  جامعه محلی و توجه به تنوع اقليم، زمينه حضور گردشگران را با كيفيتی قابل قبول و تعريف شده فراهم نمايند. تعریف اقامتگاه بوم گردی از نظر جامعه بین اللملی اکوتوریسم (The International Ecotourism Society یا TIES)، اقامتگاهی است که ضمن فراهم آوردن امکان اسکان و جذابیت برای بوم گردان، از طراحی و ساختی کاملا منطبق با اصول توسعه پایدار و معماری بوم میزبان بهره مند بوده و در مهمترین ویژگی، فرصت مشارکت جامعه میزبان و میهمان را در راستای توسعه بوم مقصد و بهبود وضعیت جامعه میزبان خلق می کند.

در بوم‌ گردی گردشگر به دنبال اقامت در هتل‌ های چند ستاره، خرید برند‌های معروف از مراکز مهم تجاری، بازی و سرگرمی در شهر بازی‌ های معروف و رفتن به کنسرت خوانند‌های مشهور نیست. بلکه استراحت در یک خانه کاهگلی روستایی، پوشیدن و خرید لباس‌های محلی، شراکت و همراهی با مردم بومی منطقه در انجام کارهای کشاورزی و گوش دادن به آواها و نواهای محلی را در اولویت سفر خود قرار می دهد. می توان گفت در اقامتگاه های بوم‌ گردی، گردشگران به دنبال آرامش، بهره‌ گیری از طبیعت، دوری از محیط آلوده صمعی و بصری شهری و صنعتی هستند. وجود اقوام و مذاهب مختلف در کشور، روستاهای تاریخی، فرهنگ و سنت روستا و شهرهای سنتی، لباس‌های بومی و محلی، رقص و نواهای محلی، صنایع دستی عشایر و روستاییان، و انواع غذاهای بومی در کنار طبیعتی بی نظیر، همگی دست به دست هم داده است تا بوم‌ گردی و اکوتوریسم در ایران برای گردشگران خارجی و داخلی اهمیت دو چندان داشته باشد.

تاسیس اقامتگاه بوم‌ گردی نیازمند رعایت یک سری از استانداردها است. به عنوان مثال اقامتگاه‌ های بوم‌ گردی ضمن آنکه باید الزامات و استاندارد های مهندسی و ایمنی را رعایت کنند باید از مصالح بومی نیز در ساخت اقامتگاه بهره ببرند. همچنین این اقامتگاه‌ ها برای طبخ غذاها و خوراکی‌ های محلی، باید استاندارهای بهداشتی را نیز رعایت کنند. اگر چه در چند سال اخیر شاهد رشد اقامتگاه‌ های بوم‌گردی بود ه‌ایم اما این صنعت با برخی چالش‌ها نیز روبرو بوده است. صنعت بوم‌ گردی ضمن آنکه می‌ تواند موجب حفظ و تقویت محیط زیست و فرهنگ بومی شود، یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از مهاجرت روستائیان است.