استان سمنان در دامنه های جنوبی سلسله جبال البرز از 34 درجه و 17 دقیقه تا 37 درجه و 30 دقیقه عرض شمالی و 51 درجه و 58 دقیقه تا 57 درجه و 58 دقیقه طول شرقی واقع گردیده و از جانب شمال به استان مازندران گلستان، از جنوب به استان اصفهان، از مشرق به استان خراسان و از مغرب به استان تهران محدود می شود. ارتفاع استان از شمال به جنوب کاسته و به دشت کویر ختم می گردد. این استان با وسعتی حدود 96000 کیلومتر مربع 5/6 درصد از مساحت کشور را به خود اختصاص داده و از این لحاظ ششمین استان کشور است. مرکز این استان شهر سمنان می باشد و از شهرهای مهم آن میتوان به سمنان، شاهرود، دامغان، گرمسار و مهدی شهر و سرخه و میامی و آرادان اشاره نمود. سمنان از دیرباز یکی از شهرهای چهاردهمین ایالت تاریخی ورن (ورنه) از تقسیمات شانزده گانه اوستایی در دوران باستان بوده است. قدر مسلم این است که ورن یا ورنه متشکل از صفحات جنوبی البرز و خوار شامل سمنان، دامغان، خوار (گرمسار)، دماوند، فیروزکوه، شهمیرزاد، لاسگرد، ده نمک، آهوان، قوشه، دیمه، بسطام، بیارجمند، میامی و نقاط کوهستانی مازندران بوده است.در تمام دوره حکومت مادها و هخامنشیان،کومسینه، یا کومشان (قومس بعد از اسلام) جزو ایالت بزرگ پارت یا پرتو به شمار می رفت. در این دوره سمنان شهر سرحدی ایالتهای پارت و ماد محسوب میشد. به همین علت برخی از مورخان، این شهر را گاهی جزو ماد و گاهی جزو پارت به حساب می آورند.
صنایع دستی
استان سمنان با داشتن بیشترین تنوع اقلیمی و فرهنگی مناطق مختلف کویری و کوهستانی شاهد بروز خلاقیت های هنرمندانه در رشته های مختلف صنایع دستی می باشد. هنرمندان این خطه با بهره گیری از نقوش سنتی و اصیل ایرانی و ملهم از طبیعت این منطقه، همواره تنوع فرهنگها و ارزشها و اصالتهای بومی را در دست ساخته های خود به ظهور رسانده اند. از معرق و منبت و گره چینی و حجم های چوبی تا شبکه بریهای حجیم فلزی، از مجسمه های فلزی و پیکرهای آهنین تا دست بافته های ابریشمی و ظریف، از دستمال های سنتی و رنگین تا شیوه خوشنویسی و تذهیب های زرین، از گلیم ها و گلیچ ها و جاجیم ها تا ظروف سفالی و لعابها، از مفرش و پاپیچ ها و نمدها تا پرده ها و پارچه های قلمکار زیبا؛ همه و همه نشان از عشقی است که صنعتگران این استان را بر آن داشته تا تجلیات ذهنی خویش را از زیبایی کویر تا کوههای سر به فلک کشیده شمالی استان با دستان اعجاز انگیزشان بر محصولات صنایع دستی جاودانه سازند. سفالگری، سرامیک سازی، گلیم بافی، قلمکار سازی، منبت کاری، معرق کاری، نمدمالی، دستبافته های سنتی و غیره.
سوغات و گیاهان دارویی
رایج ترین سوغات استان سمنان: در شهر سمنان شیر مال، کماچ، نان سنتی، انجیر، انار و ... در مهدیشهر ماستهای محلی، آروشه، کشک، عسل، آلبالو، گیلاس، آلو، گردو و ... در شاهرود خشکبار، آب نبات، انگور، انواع برگه، نان قندی و نان سنتی و .....، و در گرمسار به و خربزه می باشد. گیاهان مهم و کمیابی نظیر سیرکوهی ، خارشتر ، دو گونه از بومادران ، درمنه ، گون ، فرفین و تمام اعضای نعناعیان ، کاهوی وحشی ، گلابی وحشی که در میان اهالی منطقه به نام میوه سیاه بندی مشهور است و در این منطقه به وفور یافت می شود.
همجواری با رشته های کوههای البرز و زمین های هموار کویر شرایط اقلیمی متنوعی برای این استان به وجود آورده است؛ به طوری که آب و هوای آن در قسمت جنوبی گرم و خشک، در نواحی مرکزی معتدل، در قسمت شمال شرقی سرد و خشک و در قسمت شمالی نسبتاً سرد است. این تنوع آب و هوایی پوشش گیاهی متنوعی را نیز در این استان به وجود آورده است، چنان که هرچه از قسمت کویر به طرف شمال و دامنه های جنوبی سلسله جبال البرز پیش می رویم، پوشش گیاهی را می توان به صورت کویری و نیمه کویری؛ و در شمال و شمال غربی گیاهان نیمه سردسیری و کاملاً سردسیری مشاهده نمود.
غذاهایی مثل تهچین و چرتمه پلو دارد. کشک و پسته هم که محصولات اصلی این استان هستند. محصولات دامی این روستا میتوان به شیر، ماست، کره، آروشه، لور، سرشیر محلی، سرماست محلی، عسل طبیعی، قره قروت (تفره) و غیره اشاره نمود. همچنین محصولات باغی مانند گیلاس، آلبالو، زردآلو، توت و به ویژه گردو می توان نام برد. از محصولات خوراکی صحرایی میتوان از سامباروک (آلبالوئک)، سولی، زرشک، ولیک، سیب وحشی، گالش انگور و غیره می توان نام برد. نان پنجه کش، نان گرده و کچیله نون محتوی گردو از نانهای بسیار خوشمزه دست پخت زنان این آبادی است. همچنین آش گزنه، آش زرشک، تفره که با قره قروت درست میشود.