ظهیرالدوله را میتوان به عنوان مشهورترین گورستان ایران تلقی کرد. از پیشینه این گورستان و متولی آن تا مفاخر و مشاهیری که درون آن دفن شده اند همه و همه گویای این شهرت هستند. تاریخچه این گورستان به عهد ناصری و در سال 1303 بازمیگردد. هنگامی که «علی خان قاجار دولو» یا «علی خان ظهیرالدوله» که از افراد پر نفوذ ناصرالدین شاه بود. طبق منابع معتبری خدماتی که این مرد آزاداندیش به ایران کرد ستودنی بود. پس از فوت ظهیرالدوله ایشان را در باغی نزدیک سکونتگاهش به خاک سپردند و طرفداران وی دور این باغ را محصور کردند. پس از فوت ظهیرالدوله پای بیشتر مفاخر و مشاهیر کشور که هر یک در تاریخ فرهنگ و هنر ایران تاثیر زیادی داشتند به این گورستان باز شد. ایراج میرزا شاعر و درویش خان نابغه موسیقی ایرانی به سال 1304 به گروه مفاخر و مشاهیر ظهیرالدوله پیوستند. پس از دفن این بزرگان و از سال 1340 دفن عمومی در این موزه مشاهیر ممنوع شد که آخرین آن مربوط به سال 1359 میباشد. در این گورستان افراد نامداری در حوزه ادبیات، فرهنگ و موسیقی  و سیاسی کشور دفن شده اند که میتوان به نامهایی همچون فروغ فرخزاد، رهی معیری، ملک الشعرای بهار، رهی معیری، مرتضی محجوبی، حسین یاحقی، قمرالملوک وزیری، ابولحسن صبا، حسین صبا، محمد مسعود، علی اقبال، جهانبخت توفیق، اسماعیل مرزبان، حسنعلی مستشار اشاره کرد. در حال حاضر این گورستان فقط یک روز در هفته و برای ساعاتی محدود با اعمال تفکیک جنسیتی قابل بازدید است. عدم تبلیغ مناسب برای این گورستان و همچنین عدم متولی مناسب برای رسیدگی به این میراث فرهنگی باعث بروز نابسامانی و عدم رضایت بازدیدکنندگان این گورستان میشود.