در دل کویر پهناور ایران، جایی که انتظار میرود تنها شن و ماسه باشد، نگینی میدرخشد که چشم هر بینندهای را به خود خیره میکند. باغ سنگی سیرجان، اثری هنری و معماری است که حاصل سالها تلاش و ذوق هنری یک انسان بوده است. این باغ شگفتانگیز، با سنگهایی که از درختان آویزان شدهاند، تصویری سورئال و رویایی را خلق کرده است. در این مقاله، به معرفی این اثر بینظیر خواهیم پرداخت و شما را به سفری جذاب به دل کویر دعوت خواهیم کرد.
برای رزرو تور کرمان و سفری خاطرهانگیز همین حالا با ماهبان تور تماس بگیرید! 02188200205
باغ سنگی سیرجان در استان کرمان، در نزدیکی شهر بلورد و روستای میاندوآب واقع شده است. این باغ شگفتانگیز در فاصله حدود ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. مسیر دسترسی به باغ سنگی، پس از حدود ۳۰ کیلومتر جاده سیرجان به سمت بافت و پس از عبور از بلورد، حیدرآباد و میاندوآب، با تابلوی مشخصی مشخص شده است.
باغ سنگی سیرجان سنگی یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری در شهر سیرجان استان کرمان، در دهستان بلورد، روستای میاندوآب، 40 کیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. باغ سنگی سیرجان متعلق به درویش خان اسفندیار پور، که چوپانی کر و لال بوده است. درویش خان اسفندیار پور در سال 1340 پس از طرح اصلاحات اراضی بسیاری از املاک خود را از دست داد و باغ های پر ثمرش جلوی چشمانش خشک شد. نخستین درخت، سال ١٣٤٢ در این زمین تشنه در سیرجان فرو رفت. سپس به نشانه اعتراض در محوطه ای چادر زد و این باغ را بنا کرد و شاخه های درختانش را با سنگ هایی که خود از کوه آورده و تراشیده بود تزیین کرد. بعد از مرگ درویش خان در سال 1386 تا به امروز این باغ سنگی مورد بی توجهی قرار گرفته و در حال نابودی است.
معماری باغ سنگی بسیار ساده اما در عین حال بسیار تأثیرگذار است. سنگهای سوراخدار با اندازههای مختلف، از شاخههای درختان آویزان شدهاند و منظرهای بدیع را ایجاد کردهاند. برخی از این سنگها بسیار بزرگ و سنگین هستند و جابهجایی آنها کار بسیار دشواری بوده است.اهالی سیرجان میگویند؛ درویش خان از طایفه بچاقچی ( یکی از طوایف اصیل سیرجان ) بوده، که این طایفه شکارچی بوده اند و درویش خان از میانشان هنرمند این طایفه به حساب می آید. سیرجانی ها بر این باورند که درویشخان هم پر زور بوده؛ آنچنان که سنگهای بزرگ را مثل پر کاه بلند میکرد و به شاخه میآویخت. او دو پسر داشت که یکی در 25 سالگی با تراکتور تصادف و فوت کرد؛ دو سال بعد هم همسرش درگذشت.
حالا یک پسر مانده که ٦ دانگ باغ سنگی به اسم اوست. پرویز کیمیاوی یکی از کارگردانان بنام ایرانی (این کارگردان که در پاریس سکونت دارد) در چندین فیلم خود از لوکیشن باغ سنگی استفاده کرده و فیلمی به همین نام همین باغ "پیرمرد و باغ سنگی" در سال ۱۳۸۲ ساخت که تا کنون آخرین فیلم در کارنامه سینمایی او به شمار می رود. وی برنده جایزه خرس نقره ای جشنواره فیلم برلین برای فیلم باغ سنگی در سال ۱۹۷۶ شد.
بهترین زمان برای بازدید از باغ سنگی، فصل بهار و پاییز است. در این فصول، هوا معتدلتر است و میتوان از زیباییهای طبیعت اطراف باغ نیز لذت برد.