این آب انبار در سال ۱۲۲۷ قمری به وسیله حسین خان و حسن خان سردار در کم آب ترین محله شهر، ساخته شده و بزرگترین آب انبار تک گنبدی ایران شناخته می شود. ظرفیت نمادین آبگیر و گنبد فیروزه ای کوچکی که بر فراز گنبد بزرگ آجری واقع شده – و گنبد مسجد سردار را به خاطر می آورد – از ویژگی های دیگر این بناست. این آب انبار دارای سردری رفیع با قوس جناغی است که در طرفین آن دو طاقنما در سه طبقه قرار گرفته و واجد کاربندی و کاشیکاری معقلی است. راه شیر دارای ۴۷ پله سنگی و هر پله به ارتفاع متوسط ۲۵ سانتی متر است که با سه پله سردر جمعا ۵۰ پله دارد و برای دسترسی به آب ۱۲/۵ متر باید به پایین رفت. پوشش راه شیر از نوع طاق آهنگ جناغی است و در این راهرو چهار شیر آب در فاصله های معین تعبیه گشته که با کم و زیاد شدن آب در مخزن از شیرهای پایین تر استفاده می شده است. مخزن آب این آب انبار دارای طرحی مربع شکل به ابعاد تقریبی ۱۷×۱۷×۱۷ متر است و چهار سکنج عظیم برای قرار گرفتن گنبد به روی آن طرح مربع را به هشت ضلعی تبدیل می کنند. مصالح به کار رفته در جرزهای آب انبار شفته آهک با روکش ساروج و قطر دیوارهای آن در حدود ۳ متر است. گنبد عظیم آب انبار سردار آجری است که در بالاترین قسمت آن بادگیری قرار گرفته و ارتفاع بلند ترین نقطه آن تا کف آب انبار حدود ۲۸/۵ متر است. علاوه بر بادگیر مرکزی چهار روزن مشبک دیگر جهت تهویه هوا در گنبد کار گذاشته اند. حجم مخزن این آب انبار ۳۰۰۰ متر مکعب می باشد.