ارگ باستانی نوشيجان از آثار منحصر منسوب به آغاز دوره تاریخی و اوايل دوره مادی ميباشد. که بر فراز تپه ای رفيع به بلندای حدود 40 متر در پهنه دشت گسترده شورکات و در نزديکی جاده مواصلاتی همدان به ملاير در 10 کيلومتری شمال ملاير واقع شده است.
تپه باستانی نوشيجان در سال 1346 به شماره 763 درفهرست آثار ملی کشور به ثبت رسيد. اين اثر درسالهاي 1967تا 1978 از سوی موسسه ايرانشناسی بريتانيا و توسط ديويد استروناخ طی دو فصل مورد کاوشهای باستان شناسی قرار گرفت. دستاورد فعاليتهای آن هيات شناسائی سه دوره معماری باستانی متعلق به ماد، هخامنشی و اشکانی است که مهمترين و اساسی ترين لايه باستانی متعلق به سکونت اقوام ماد در اين تپه در نيمه دوم قرن 8 تا نيمه اول قرن 6 قبل از ميلاد می باشد. آثار دو دوره ديگر در لايه های سطحی تر قرار داشته که پس از انجام مطالعات علمی برداشته شد.