این موزه در اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خواف قرار دارد که شامل غرفه‌ هایی نظیر نمایش سازهای سنتی، عشایر منطقه، نمایی از سد سلامی، مشاغلی از جمله خراطی، تنورمالی، آهنگری، طب قدیم و ماکتی از آسبادهای نشتیفان (قدیمی‌ ترین آسیاب بادی عمود محور) و همچنین نمایش انواع بافته‌ های سنتی است. موزه مردم شناسی خواف در سال های اخیر آب انباری به اسم سنگان بوده که تغییر کاربری به مرکز فرهنگی شامل موزه مردم شناسی و دفتر انجمن میراث فرهنگی داده است. در موزه مردم شناسی خواف صنایع دستی، سنتی منطقه خواف به چشم می خورد که از جمله آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد.

قالی بافی
يكی از مهم ترين صنايع دستی مرسوم در منطقه‌ خواف قالی بافی و گليم بافی است. بافت قالی از زمان های گذشته در اين منطقه رايج بوده و بيشتر توسط زنان صورت می گرفته. البته توليدات در گذشته فقط به صورت قاليچه های 2 تا 5/2 متری و پشتی بوده است اما امروزه تابلو فرش و قالی های بزرگ نيز به آن اضافه شده است. از طرح هايی كه در گذشته بافته می شده می توان به چهارگلی، گل سوزنی، خشتی، تركمنی، گل بلوچی، گاشه بند سفيد، كلاتگی، سنگانی، قاسم آبادی و غیره اشاره کرد.

كرباس بافی
از جمله صنايع دستی ديگر منطقه  خواف، كرباس بافی است. مواد اوليه در بافت اين پارچه، ابريشم و پنبه بوده كه پنبه آن توسط خود مردم كشت می شده و سپس پنبه تبديل به نخ می شده است. البته به مرور زمان به علت عدم تغيير در شيوه‌ توليد از رونق آن كاسته شده است و عده‌ انگشت شماري به اين هنر اشتغال دارند. مرغوب ترین کرباس منطقه نشتیفان، شهر خواف و حوزه میان خواف است.

نخ ريس
در گذشته توليد مواد اوليه ای چون پنبه و پشم و رواج قالی بافی و كرباس بافی يكی از علل گسترش صنعت ريسندگی در اين شهرستان بوده كه متأسفانه اكنون از رونق افتاده است.

طناب بافی
فعاليت ديگر، بافت طناب توسط مردان اين منطقه بوده كه نخ آن از موی بز تهيه می شده و توسط افراد ماهر خوافی بافته میشده است.

پالان دوزی
هنر رايج ديگر در اين منطقه خواف كه جزء هنرهای اصيل اين منطقه محسوب می شود، پالان دوزی است. متأسفانه امروزه با توجه به عدم نياز، كم تر مورد توجه قرار می گيرد و بيش تر در روستاهای اطراف خواف استفاده و دوخته می شود. وسايل مورد استفاده در اين حرفه عبارتند از پارچه های دسته دوم، قالی ها و زيلوها و گليم‌های كهنه و كاه. جنس پالان از تکه های قالی، قالیچه ،شال و پارچه می باشد داخل پالان اول با چند لایه از پارچه پر می شود و بعد با درشته کاه (پخل ) پر شده و دوخته می شود هنری است که از دیر باز در شهرستان رواج داشته است.

نمد مالی
يكی ديگر از هنر های مرسوم اين منطقه در گذشته نمد مالی بوده كه هم اكنون در شهر سنگان رايج است. اين هنر به دو شيوه سنتی و صنعتی صورت می گيرد.

سفال‌ گری
این هنر به دليل عدم انطباق آن با نياز زمان كمتر مورد توجه واقع شده است و آن چه تقريباً از اين هنر سنتی بر جای مانده انواع وسايل تزيينی است.

صنعت تنور وتنور مالی
برای ساخت تنور در قدیم از خاک رس، کاه نرم، ریشه لوخ وموی بز استفاده ولی در حال حاضر فقط از خاک رس و کاه استفاده می کنند.

مکرومه بافی
این هنر زیبا که از گروههای مختلف بوجود می آید توسط نخ های مخصوص با فرمهای مخصوص مثل آویزهای مختلف. جای دستمال کاغذی، سطل زباله، گلدان و وسایل تزئینی مثل آباژورهای مختلف بافته می شود.

گل چینی
این هنر ظریف و زیبا توسط خمیر بوجود می آید و با آن انواع و اقسام گل های موجود را می توان درست کرد.

گل بلندر
این گل ها توسط انواع فوم ها تهیه می شود وبسیار از گل های چینی و ایتالیایی زیباتر و به اشکال بزرگ تر درست می شود که از آن برای تهیه انواع پایه های گل و گلدان های زیبا برای منزل و اداره جات استفاده می شود.

قلاب بافی واکشی بافی
این دو هنر ظریف و قشنگ برای بافته انواع روی میزی، روی پشتی، سرویس های عروس و غیره استفاده می شود.