جزیره بالترا (Baltra Island) یا Isla Baltra، جزیره‌ای کوچک از جزایر گالاپاگوس در نزدیکی مرکز آن است که در نتیجه بالا آمدن زمین ایجاد شده است. این جزیره بسیار خشک است و پوشش گیاهی آن شامل بوته‌های نمک، کاکتوس گلابی خاردار و درختان پالو سانتو می‌شود.

بالترا در حال حاضر، در محدوده پارک ملی گالاپاگوس قرار ندارد. ایگوانای خشکی گالاپاگوس، موضوع یک کمپین فعال در بالتراست که در سال 1954 در این جزیره منقرض شد. با این حال، در اوایل دهه 1930، کاپیتان G. Allan Hancock تعدادی از ایگواناهای خشکی گالاپاگوس را از بالترا به جزیره سیمور شمالی منتقل کرد؛ جزیره کوچکی تنها در چند صد متری شمال بالترا.

این ایگواناها جان سالم به در بردند و در مرکز تحقیقات چارلز داروین در اسارت پرورش یافتند. در طول دهه 1980، ایگواناها از سیمور شمالی به مرکز تحقیقات داروین برده شدند، و در دهه 1990 دوباره به بالترا منتقل شدند. از سال 1997 دانشمندان 97 ایگوانا را که در بالترا زندگی می‌کردند، شناسایی کردند که 13 عدد از آنها در همین جزیره به دنیا آمده بودند. در حال حاضر، غیرمعمول نیست که ایگواناها را حین عبور از خط لوکوموتیو یا روی باند فرودگاه جزیره بالترا ببینید.