آتشگاه، ساختمانی قلعه مانند در منطقه سوراخانی شهر باکو است که محراب وسط حیاط آن توسط خانه های روحانیون زرتشتی احاطه شده است. این بنا در قرن های 17 و 18 ساخته و در سال 1998 نامزد رفتن به فهرست میراث جهانی یونسکو شد. این بنا به علت قرار گرفتن بر روی میدان گاز طبیعی – هفت دریچه طبیعی با خروجی گاز دارد - و آتش ناشی از این گازها شهرت جهانی دارد.