روستای نايبند، در جنوب شهر طبس و در حاشيه جاده ديهوک-راور کرمان قرار دارد و فاصله آن با شهر طبس 220 کیلومتر و با شهر ديهوک 135 کيلومتر است. بافت تاريخی با خانه‌ های خشت و گلی چند طبقه با سقف‌ های چوبی که در دامنه کوه ساخته شده، اين روستا را به ماسوله کوير لقب داده است. روستای نايبند به علت قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی کویری، تابستان‌ های بسيار گرم و آفتابی و زمستان‌ های معتدل به همراه وجود قنات‌ ها و چشمه‌ هایی که آب مورد نياز روستا را تأمين می کند. همین امر باعث شده زمين‌ های اين روستا همواره قابل کشت باشد. روستای نایبند بر روی صخره‌ سنگ بزرگی در دامنه کوه‌ های نايبند و به‌ طور کامل ارگانيک شکل گرفته و بيشتر 2 و 3 طبقه است.

بيشتر خانه‌ های این روستا همانند روستای ماسوله دارای حد و مرز مشخصی نيستند و اغلب در استفاده از بسياری فضاها مانند تنور خانه، آغل، فضاهای ورودی و حياط، مالکيت اشتراکی دارند. عمده‌ ترين مصالح مورد استفاده در ساختمان‌ های اين روستا، خشت و کاهگل است که به سبب استفاده از شن‌ های تيره رنگ اين نواحی، خاکستری رنگ است. از سنگ هم به‌ عنوان کرسی چينن و نوعی تحکيم در ابتدای ديوارها استفاده شده است. برای پوشاندن سقف خانه‌ ها، تيرهايی از جنس تنه نخل و پوششی از برگ درخت خرما، در بسياری از منازل ديده می شود ولی استفاده از طاق و قوس نيز در بناهای اعيانی کاربرد داشته و در بهترين حالت، تذهيب يا يک نقاشی ساده زينت‌ بخش سقف اتاق می شود.