مالزی در جنوب شرقی آسیا به دلیل سواحل فراوان و تنوع مناطق و جاذبه‌های طبیعی یکی از مهم‌ترین کشورهای گردشگری جهان است. این کشور برای ورزش‌هایی مانند غواصی شهرت زیادی دارد. جنگل‌های انبوه و سرسبز یکی دیگر از جاذبه‌های مالزی است. مالزی علاوه بر زیبایی‌های طبیعی آسمان‌خراش‌های بلند و رستوران‌های معروفی دارد. برای آشنایی با مالزی تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
برای رزرو تور مالزی و سفری خاطره‌انگیز همین حالا با ماهبان تور تماس بگیرید! 02188200205
اطلاعات کلی درباره کشور مالزی
مالزی در جنوب شرقی آسیا در شمال خط استوا قرار دارد و از دو منطقه غیرمتصل تشکیل شده است: مالزی شبه‌جزیره‌ای (سمنان‌جونگ مالزی) که به مالزی غربی (مالزی بارات) نیز معروف است و در شبه جزیره مالزی واقع شده و مالزی شرقی (مالزی تیمور) که در جزیره بورنئو قرار دارد. پایتخت مالزی کوالالامپور در قسمت غربی شبه جزیره و در فاصله تقریباً ۴۰ کیلومتری از سواحل واقع شده است؛ مرکز اداری آن پوتراجایا حدود ۲۵ کیلومتر در جنوب پایتخت قرار دارد.
مالزی عضو مشترک‌المنافع است، نماد اتحاد سیاسی سرزمین‌هایی است . قبلاً تحت حاکمیت بریتانیا بودند. این کشور در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۱۹۶۳ تأسیس شد و شامل سرزمین‌های مالایا (که اکنون مالزی شبه‌جزیره‌ای نامیده میشود)، جزیره سنگاپور و مستعمرات ساراواک و ساباه در شمال بورنئو بود. در آگوست ۱۹۶۵ سنگاپور از فدراسیون جدا شد و به یک جمهوری مستقل تبدیل گشت.
مالزی در شمال با تایلند هم‌مرز است و حدود ۴۸۰ کیلومتر مرز خشکی با آن دارد. در جنوب، در نوک جمهوری جزیره‌ای سنگاپور واقع شده که با مالزی از طریق یک جاده و همچنین یک پل جداگانه ارتباط دارد. در جنوب‌غربی در طرف دیگر تنگه مالاکا، جزیره سوماترا در اندونزی قرار دارد. مالزی شرقی شامل دو ایالت بزرگ کشور، ساراواک و ساباه است و از مالزی شبه‌جزیره‌ای با حدود ۶۴۰ کیلومتر دریای چین جنوبی جدا شده است. این دو ایالت تقریباً یک‌چهارم شمالی جزیره بزرگ بورنئو را در اختیار دارند و با بخش اندونزیایی (کالیمنتان) جزیره در جنوب مرز خشکی مشترک دارند. در محاصره ساراواک، یک منطقه ساحلی کوچک وجود دارد که سلاطین برونئی در آن قرار دارند. از مجموع مساحت کشور که حدود ۶۹۰ کیلومتر مربع آب‌های داخلی را شامل میشود، مالزی شبه‌جزیره‌ای حدود ۴۰ درصد و مالزی شرقی حدود ۶۰ درصد از آن را تشکیل می‌دهد.
جمعیت مالزی
مالزی کشوری زیبا در جنوب شرقی آسیا متشکل از ۱۳ ایالت و ۳ سرزمین فدرال است. مساحت این کشور بیش از ۳۳۰ هزار و ۸۰۳ کیلومتر مربع برآورد شده است و به دو بخش شبه‌جزیره مالزی و مالزی شرقی تقسیم میشود و این تقسیم‌بندی به‌وسیله دریای جنوبی چین انجام می‌گیرد.
شبه‌جزیره مالزی از شمال دارای مرزهای خشکی و دریایی با تایلند و مرزهای دریایی با سنگاپور، ویتنام و اندونزی است. در حالی که مالزی شرقی با کشورهای فیلیپین و ویتنام دارای مرز آبی بوده و همچنین با برونئی و اندونزی مرزهای خشکی و دریایی دارد.
اگر برای شما این سؤال مطرح شده که پایتخت مالزی کجاست، باید بگوییم که پایتخت این کشور کوالالامپور است؛ در حالی که پایتخت اداری آن پوتراجایا نام دارد که در جنوب کوالالامپور واقع شده است. بر اساس آخرین سرشماری‌ها، جمعیت مالزی حدود ۳۳ میلیون نفر برآورد میشود.
واحد پول مالزی
رینگیت مالزی به عنوان دلار مالزی نیز شناخته میشود، با اختصار RM و کد ارزی MYR مشخص می‌گردد. نرخ ارز این واحد پولی به صورت شناور است، اما خارج از مالزی معامله نمی‌شود. رینگیت به طور گسترده‌ای در اسکناس‌های یک، پنج، ده، بیست، پنجاه و صد رینگیت در گردش است، اما اسکناس‌های بزرگتر قابل استفاده نیستند. مسافران به مالزی می‌توانند رینگیت را از طریق صرافی‌های آنلاین یا فروشگاه‌ها قبل از سفر به مالزی تهیه کنند. در این معاملات، نرخ تبدیل رسمی به همراه ۳ تا ۵ درصد هزینه تبدیل اعمال میشود.
فرهنگ و آداب و رسوم مردم مالزی
مالزی کشوری با فرهنگ غنی و متنوع است. در این کشور، ارتباطات به صورت غیرمستقیم انجام میشود و افراد به حفظ ادب و احترام اهمیت می‌دهند. به ندرت پاسخ نه را در مکالمات میشنوید و سکوت به عنوان نشانه‌ای از احترام و تفکر درباره‌ی موضوعات مورد بحث مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، در احوالپرسی‌ها مردان با دست دادن و تعظیم یکدیگر را خوشامد می‌گویند، در حالی که زنان و افراد مسن‌تر بیشتر از عبارات کلامی استفاده می‌کنند.
در فرهنگ مالزی، آداب و رسوم خاصی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، لمس سر افراد، به ویژه سر کودکان، ناپسند است و در تعاملات اجتماعی از دست راست برای خوردن، رد کردن اشیا و لمس افراد استفاده میشود. هنگام دعوت به خانه کسی هدایایی نظیر شکلات یا شیرینی بیاورید، اما از دادن عروسک‌های سگ، الکل، گل یا محصولات چرمی پرهیز کنید. همچنین، در انتخاب لباس باید از پوشیدن لباس‌های نامناسب در مناطق روستایی خودداری کنید.
غذاهای مالزیایی تند و حاوی فلفل و کرم نارگیل هستند. علاوه بر این، ورزش‌های سنتی مانند گرداندن توپ، پرچم بازی و مسابقات آواز خواندن پرندگان از تفریحات محلی هستند. مالزی تعطیلات متعددی را جشن می‌گیرد و جشنها شامل سال نو، تایپوسام، هاری رایاپوزا و دیوالی است. این تعطیلات نشان‌دهنده تنوع فرهنگی و مذهبی در این کشور هستند.
آب و هوای مالزی
مالزی در بخش شبه‌جزیره‌ای و در عرض‌های جغرافیایی گرمسیری واقع شده است. این کشور دارای دماهای بالا و رطوبت‌های زیاد، بارش‌های سنگین و الگوی بارش بر اساس موسمان شمال‌شرقی و جنوب‌غربی است. چهار فصل سال اقلیمی شامل موسمان شمال‌شرقی (از نوامبر یا دسامبر تا مارس)، دوره‌ی بین‌موسمی اول (مارس تا آوریل یا مه)، موسمان جنوب‌غربی (از مه یا ژوئن تا سپتامبر یا اوایل اکتبر) و دوره بین‌موسمی دوم (از اکتبر تا نوامبر) هستند. شروع و پایان این دو موسمان به طور دقیق مشخص نیست.
مالزی دارای آب و هوای استوایی است. میانگین دمای سالانه این کشور ۲۵.۴ درجه سلسیوس است. در دماهای ماهانه میانگین، تغییرات فصلی نسبتا کمی وجود دارد که بین حداقل ۲۴.۹ درجه سلسیوس در ماه ژانویه و حداکثر ۲۵.۹ درجه سلسیوس در ماه مه، تنها یک درجه سلسیوس نوسان دارد. ماه‌های آوریل، مه و ژوئن گرم‌ترین ماه‌های سال هستند.
مذهب و زبان مردم مالزی
مالزی یک کشور چند قومی، میزبان گروه‌های قومی، مذاهب و زبان‌های متنوعی است. اسلام دین رسمی این کشور بوده و اکثریت جمعیت به عنوان مسلمان شناخته می‌شوند. علاوه بر اسلام، مذاهب دیگری مانند بودیسم، مسیحیت و هندوئیسم نیز در مالزی پیروان زیادی دارند. زبان‌های مختلفی در این کشور به رسمیت شناخته می‌شوند که مهم‌ترین آن‌ها زبان مالایی به عنوان زبان رسمی، زبان چینی که توسط جامعه مالزیایی‌های چینی استفاده میشود، زبان تامیلی که توسط مالزیایی‌های هندی صحبت میشود و زبان انگلیسی که در سیستم قانونی و اداری کاربرد دارد.
گروه‌های قومی مالزی شامل مالایی‌ها، چینی‌ها، هندی‌ها، پاکستانی‌ها و سری‌لانکایی‌ها هستند. این تنوع فرهنگی و قومی به مالزی این امکان را می‌دهد که جشنها و تعطیلات متعددی از جمله عید فطر، عید قربانی، عید وساک، سال نو چینی، دیپاولی و کریسمس برگزار کنند. این جشنها نماد همزیستی مسالمت‌آمیز و احترام به فرهنگ‌های مختلف در این کشور است.
مالزی در کدام قاره قرار گرفته است؟
مالزی در جنوب شرق آسیا واقع شده است و توسط حدود ۶۴۰ کیلومتر از دریای جنوبی چین از یکدیگر جدا شده‌اند. مساحت کلی مالزی تقریباً ۱۲۸,۰۰۰ کیلومتر مربع است.
پایتخت کشور مالزی کجاست؟
کوالالامپور سرزمین فدرال کوالالامپور است و به‌طور معمول به عنوان KL نامیده میشود، پایتخت ملی مالزی و بزرگ‌ترین شهر آن است. این شهر یکی از سریع‌ترین مناطق شهری در جنوب شرق آسیا از نظر رشد جمعیت و توسعه اقتصادی است.
شهرهای مهم و توریستی مالزی
مالزی دارای شهرهای مهم و گردشگری بسیاری است که هر یک ویژگی‌های خاص خود را دارند. کوالالامپور یک شهر چندملیتی و مدرن است و جاذبه‌های فراوانی از جمله برج‌های دوقلوی پتروماس، بلندترین ساختمان‌های دوقلوی جهان را در خود جای داده است. پنانگ به عنوان مروارید شرق نیز شناخته میشود، یک سایت میراث جهانی یونسکو است و به عنوان پایتخت غذایی مالزی شهرت دارد.
از دیگر مقاصد دیدنی مالزی می‌توان به ارتفاعات کامرون اشاره کرد که به خاطر زیبایی‌های طبیعی و صنعت چای و سبزیجاتش معروف است. همچنین لنکاوی، یک مجمع‌الجزایر گرمسیری در شمال‌غرب کشور، با نام جواهر کداح شناخته میشود و جزیره اصلی آن نیز به همین نام است. این شهرها نه تنها به خاطر جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی‌شان، بلکه به خاطر غذاهای لذیذ و متنوع نیز مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.
فاصله کشور مالزی با ایران چقدر است؟
فاصله کشور مالزی با ایران حدود 6,600 کیلومتر است. این فاصله به دلیل موقعیت جغرافیایی هر دو کشور در قاره‌های آسیا و همچنین خطوط هوایی و دریایی مختلف، متفاوت است.
بهترین جزایر مالزی
سواحل مالزی بسیار بکر و بینظیر هستند. جزایر در دو طرف شبه جزیره مالزی و در اطراف بورنئو قرار دارند. نزدیک به یک میلیون نفر در برخی از این جزایر زندگی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر در چند کلبه چوبی هستند. برخی از بهترین جزایر مالزی را معرفی میکنیم.
- لنگکاوی
- جزیره پنانگ
- جزایر پرهنتیان: یادگیری غواصی
- پارک «تونکو عبدالرحمن»
- جزایر «مانتانانی»
- جزیره ردنگ
- جزیره تیومان
جاذبه های گردشگری مالزی کدام اند؟
مالزی کشوری چند فرهنگی است و جاذبه‌های فراوانی برای بازدیدکنندگان دارد. پایتخت این کشور کوالالامپور شهری جهانی و مدرن است که معماری شگفت‌انگیز و مراکز خرید فوق‌العاده‌ای دارد. در فاصله‌ای کوتاه هم برج‌های فوق مدرن پتروناس و هم تعدادی از کاخ‌ها و ساختمان‌های استعماری را پیدا کنید. در نزدیکی پایتخت، گزینه‌های زیادی برای سرگرمی وجود دارد مثل جزایر، کوه‌ها و غارهای بینظیر معابد متعدد.
مالزی مقصدی محبوب برای غواصی و شیرجه‌زنی است و دارای صخره‌های مرجانی زیبا و سواحل شنی نرم است. برای دسترسی به پارک‌های ملی، باید با اتوبوس به سمت پارک بروید و سپس با قایق موتوری کوچکی حدود ۲۰ دقیقه مسیر را طی کنید، اما برای افرادی با روحیه حساس توصیه نمی‌شود.
در سواحل پارک، از ۱۶ مسیر مشخص شده بر روی جزیره استفاده کنید (هیچ‌گونه حمل‌ونقل داخلی در پارک وجود ندارد) و با گیاهان و حیوانات محلی غیرمعمولی، شامل گیاهان گوشت‌خوار، میمون‌های دم‌پهن در حال انقراض و خوک‌های ریش‌دار کمیاب و دوستانه برخورد خواهید داشت. برای استفاده بهتر از زیبایی‌های پارک یک شب در آن‌جا بمانید، زیرا بیشتر حیوانات تنها پس از غروب خورشید ظاهر می‌شوند.
منطقه کوهستانی کامرون، ایالت پهانگ
کشتزار چای در منطقه کوهستانی کامرون با مساحتی بیش از ۷۱۲ کیلومتر مربع، معروف به کشتزارهای چای است و میراثی از دوران استعمار بریتانیا محسوب میشود. این ناحیه همچنین باغ‌های میوه، مزارع اسطوخودوس و فرصت‌های زیادی برای پیاده‌روی در جنگل‌های پوشیده از خزه دارد. محلی‌ها و مسافران برای لذت‌بردن از آب و هوای خنک و تجربه‌ای واقعی از چای عصرانه به جاهایی مانند کشتزار چای بوه سانگهی پالاس می‌روند تا فرآیند چای‌سازی را ببینید، در کافه بنشینید و از فروشگاه خرید کنند. منطقه کوهستانی کامرون محل اصلی گل رافلزیا است که بزرگ‌ترین گل انفرادی روی زمین است و قطری بیش از ۱۰۰ سانتی‌متر دارد.
غار گوا تمپورونگ، ایپوه
دو دلیل مهم ایپوه، شهری زنده و شلوغ دارد: این شهر به‌عنوان دروازه‌ای به کوهستان‌های کامرون شناخته میشود و خانه بسیاری از غارهای سنگ آهکی است. غار بزرگ گوا تمپورونگ یکی از طولانی‌ترین غارها در مالزی است که پر از سکوهای دید برای نزدیک شدن بازدیدکنندگان به تشکیل‌های بلورین خیره‌کننده‌ای است که دیوارها، اتاق‌های بزرگ و رودخانه‌های زیرزمینی را می‌پوشانند. معبد غار سام پو تونگ پر از مجسمه‌های بودایی و دارای باغ و برکه‌ای برای لاک‌پشت است، در حالی که غار پانجانگ به‌خاطر نقاشی‌های نئولیتیک ۵۰۰۰ ساله‌اش مشهور است.
ایپوه یکی از پایتخت‌های غذایی مالزی (در کنار پنانگ) است. رستوران‌ها و کافه‌های فراوانی در این شهر وجود دارد. برای استراحت بعدازظهر هیچ چیزی بهتر از دسر کاستارد تخم‌مرغ کارامل با قهوه سفید معروف ایپوه نیست.
اقتصاد مالزی
اقتصاد مالزی یک اقتصاد نوظهور و در حال توسعه است و در دسته اقتصادهای با درآمد بالای متوسط و صنعتی‌شده قرار دارد. این کشور در زمینه تولید ناخالص داخلی (GDP) اسمی، رتبه ۳۶ را در جهان دارد، اما وقتی بر اساس برابری قدرت خرید (PPP) سنجیده شود، GDP آن به رتبه ۳۰ جهان صعود می‌کند. تا پایان سال ۲۰۲۴ تولید ناخالص داخلی اسمی مالزی نزدیک به نیم تریلیون دلار آمریکا میرسد. محصولیت کارگران مالزی در بین کشورهای آسه‌آن (ASEAN) در مقام سوم قرار دارد و به طور قابل توجهی از کشورهای اندونزی، ویتنام و فیلیپین بالاتر است.
مالزی در مقایسه با همتایان خود در گروه‌های درآمد مشابه، در زمینه رقابت‌پذیری کسب‌وکار و نوآوری عملکردی برجسته دارد. اقتصاد مالزی به عنوان ۳۴مین اقتصاد رقابت‌پذیر در جهان رتبه‌بندی شده است، در حالی که شاخص نوآوری جهانی ۲۰۲۴ این کشور را به عنوان ۳۳مین کشور نوآور در سطح جهانی معرفی کرده است.
پوشش مردم مالزی چگونه است؟
در مالزی نوع لباس و پوشش مردم به وضوح نمایانگر مذهب، فرهنگ و آیین‌های آن‌هاست. از آنجایی که بخش عمده‌ای از جمعیت این کشور مسلمان هستند، پوشش آن‌ها نیز اسلامی است. زنان مسلمان حجاب دارند و از لباس‌های گشاد و آزاد به همراه روسری استفاده می‌کنند. در کنار این، برخی از مردم به سبک لباس پوشیدن غربی روی آورده و لباس‌های سنتی را فقط در مناسبت‌های خاص به تن می‌کنند. تضاد در سبک‌های پوشش، جذابیت خاصی به کشور مالزی بخشیده است.
تاریخ نیز نقش قابل توجهی در تغییرات پوشش مردم مالزی ایفا کرده است. قبل از قرن بیستم و پذیرش اسلام به عنوان دین اصلی، نوع پوشش مردم بسیار متفاوت بود. در آن زمان، زنان مالایی از کمبان استفاده می‌کردند که نوعی سارافون بود و شانه‌ها را نمی‌پوشاند. با پذیرش دین اسلام، پوشش مردم به تدریج تغییر کرده و به سمت موازین اسلامی حرکت کرد. بانوان مسلمان از باجو کورونگ، که لباس پوشیده‌تری است، به جای کمبان استفاده می‌کنند و برای تکمیل استایل خود از شال‌ها و روسری‌ها به نام‌های مختلف استفاده می‌کنند.
لباس‌های سنتی هر قوم در مالزی، نمایانگر تنوع فرهنگی این کشور است. مالایی‌ها به عنوان برجسته‌ترین گروه قومی، دارای لباس سنتی خاص خود هستند. لباس سنتی مردان مالایی شامل باجو ملایو و سمپینگ است و کلاه سنتی دارند. زنان نیز لباس باجو کورونگ را بر تن می‌کنند و شامل بلوزی بلند و دامن است. این لباس‌ها معمولاً با پارچه‌های سنتی و باتیک تزئین شده و در طرح‌های مدرن نیز با تغییراتی همراه هستند. به علاوه، لباس باجو کبایا به طور معمول در پروازهای مالزیایی توسط مهمانداران زن پوشیده میشود، از دیگر لباس‌های محبوب زنان مالایی هستند.
قوانین مالزی
قانون مالزی بر اساس سیستم حقوق عمومی و به دلیل استعمار مالایا، ساراواک و بورنئوی شمالی توسط بریتانیا در قرن نوزدهم تا دهه ۱۹۶۰ شکل گرفته است. قانون اساسی مالزی بالاترین قانون این کشور، چهارچوب قانونی و حقوق شهروندان مالزیایی را تعیین می‌کند. این قانون شامل قوانین فدرال و ایالتی است؛ قوانین فدرال توسط پارلمان مالزی تصویب می‌شوند، در سرتاسر کشور اجرایی هستند، در حالی که قوانین ایالتی توسط مجامع قانونگذاری ایالت‌ها تصویب می‌شوند و فقط در همان ایالت‌ها معتبر هستند.
سیستم قانونی مالزی شامل یک سیستم عدالت دوگانه و شامل قوانین سکولار (جنایی و مدنی) و قوانین شریعت است. به عنوان مثال، قوانین مربوط به آزادی بیان محدودیت‌هایی دارند و اظهار نظر در مورد موضوعات حساس مانند دین، نژاد یا انتقاد از خانواده سلطنتی ممنوع است. همچنین، دولت مالزی از قوانین سانسور استفاده می‌کند تا محتوای خبری را محدود کنند و این محدودیت‌ها به خصوص برای جامعه LGBTQI محسوس‌تر است.
قوانین دیگر شامل قوانین مرتبط با قمار است که طبق قانون قمار ۱۹۵۳ تمام اشکال قمار را ممنوع می‌کند مگر اینکه شرکت دارای مجوز قانونی باشد. برای ورود به مالزی مسافران باید پاسپورت معتبر با حداقل شش ماه اعتبار پس از ورود و حداقل یک صفحه خالی برای مهر ورود داشته باشند. در مناطق محافظه‌کار و روستایی و هنگام بازدید از مکان‌های مذهبی، پوشش توصیه میشود.
سخن پایانی
مالزی با تایلند، اندونزی و برونئی مرز مشترک دارد و به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، مکانی ایده‌آل برای سفرهای گردشگری محسوب میشود. مالزی یک مقصد گردشگری جذاب است. با ترکیبی از آداب و رسوم مالایی، چینی و هندی، جشنواره‌ها و رویدادهای مختلفی در طول سال در این کشور برگزار میشود. از جاذبه‌های دیدنی مالزی می‌توان به برج‌های دوقلوی پتروناس، جزایر لنگ کاوی، و پارک ملی باکو اشاره کرد. با ماهبان تور تجربه‌ای منحصر به فرد از سفر به مالزی داشته باشید. با ما همراه شوید و به دنیای شگفت‌انگیز مالزی سفر کنید و از فرهنگ، تاریخ و طبیعت این کشور زیبا استفاده کنید.
