خانه محلی

 خانه محلی
خانه محلی، خانه بومیان هر منطقه است که خودشان در آن زندگی می‌ کنند و اغلب تغییری در جهت انطباق آن با شرایط زندگی آن منطقه ندارد. گروهی از بومیان منطقه در مواقع لازم به دلیل مهمان‌ نوازی و کسب درآمد، منزل‌ و یا سکونتگاهشان را در اختیار مسافران و گردشگران می گذارند. بدیهی‌ ست تعداد اتاق‌ها، امکانات، قدمت، متراژ و نوع ساخت این خانه‌ ها منطبق با بضاعت مالی و فرهنگی‌ مناطق مختلف متفاوت می باشد.

امکانات یک خانه محلی شامل:
معمولا اتاق‌ های این قبیل خانه‌ ها تو در تو و کف آنها فرش یا موکت است.
وسیله گرمایشی آنها بخاری هیزمی یا نفتی و یا علاالدین می باشد.
معمولا دارای تنها یک سرویس بهداشتی ایرانی هستند.
عموماً دارای آشپزخانه‌ ای ابتدایی با امکانات پخت و پز و گرم کردن آب وغذا است.
خانه های محلی مورد استفاده معمولاً از امنیت کافی برای مسافرین و وسایلشان برخوردار هستند.
اغلب این خانه ها یک حمام دارند ولی توان گرم کردن آب برای تمامی نفرات را ندارند.

شرایط و ملاحظات استفاده از یک خانه محلی:
داشتن کیسه خواب مناسب
اگر کسی بخواهد استحمام کند، یا از آب سرد استفاده می کند و یا خودش باید آب را روی گاز یا آتش گرم کرده، به داخل حمام برده، به وسیله تشت و پیاله و با صرفه جویی کامل استفاده نماید.
پذیرفتن سکونت گروهی و تا حدودی فشرده در اتاق‌ هایی که به صورت زنانه یا مردانه تقسیم می‌شوند (اگر خانواده ای اتاق اختصاصی بخواهد باید هنگام ثبت نام به مسئول فروش اعلام نیاز تا در صورت امکان برایشان در نظر گرفته شود).
برخی از این خانه‌ها در پوشش آنتن موبایل قرار ندارند.
پذیرش این واقعیت که (خانه محلی) مانند هتل و یا خانه خودمان نیست و باید با امکانات کم و اقامت گروهی آن کنار بیاییم.