بنای سه گنبد ارومیه

اين گنبد زمانی در جنوب شرقی شهر اروميه واقع شده بود، که اکنون به علت گسترش شهر در داخل شهر قرار گرفته است. تا قرن نوزدهم به اين اثر توجهی نشده بود و برای اولين بار در سال 1852 ميلادی از طرف "خانيکوف" اين برج به دنيای هنر شناسانده شد و جز آثار باستانی به ثبت رسیده است. بنا به عقيده بعضی از مورخين اين بنا آتشکده زرتشتيان بوده که پس از هجوم اعراب به ايران و نفوذ آنان در آذربايجان متروک مانده و به تدريج رو به خرابی گذاشته است. به نظر می رسد قبوری داخل اين بنا موجود باشد و برای پوشانيدن اين قبور از طاق آجری استفاده شده است. اين بنای تاريخی مطابق متون تاريخی و با توجه به نقشه قديمی شهر، قبلا در فاصله يک كيلومتری از ديوار حصار دفاعی اروميه و در نزديكی دروازه بازار باش قرار گرفته است. اين بنا از دو بخش سرداب (محل دفن) و شيون گاه (معبد) تشكيل شده است و دو ورودی مستقل دارد. مصالح آن سنگ، آجر و گچ است و گنبد كم خيزی به شكل عرق چين دارد. شكل نقشه آن از بيرون مدور و از داخل چهارگوش است و دو روزنه در شرق و غرب بنا ديده می شود. سه گنبد در زمينی كه اطرافش را قبور زيادی اشغال نموده ساخته شده است، و احتمالا زمين مزبور صحن آن بنا بوده كه عده ای را به لحاظ قدسيت محل در آنجا دفن كرده اند. در كتيبه طرفين و بالای سردر ورودی فقط نام بانی و سازنده بنا با تاريخ احداث ذكر شده و هيچگونه اطلاعاتی درباره عملكرد اين ساختمان ذکر نشده است. عده ای از مورخان و نويسندگان شالوده اصلی اين ساختمان را برج ديده بانی می دانند ولی گزارش آنها مستند نمی باشد. با توجه به اين كه طبق اظهارات غيرمكتوب، در هنگام خاكبرداری كف اطراف مقبره در سال 48 تا 51 آثار قبوری كشف شده و از نظر معماری نيز مشابهت فراوانی بين برج سه گنبد با مقابر قرن ششم، به چشم می خورد، لذا احتمال مقبره بودن آن بيشتر است.

 

از نقطه نظر کاربران درباره بنای سه گنبد ارومیه
نام شما