نهر تاریخی داریون
Darioon Creek
نهر داریون یا دارا در دوره داریوش اول هخامنشی حفر شده و وظیفه آبیاری دشت میاناب شوشتر را داشته است. داریون کانال آبی است که از ساحل سمت چپ کارون گرفته شده و آب را از طرف شمال شهر به سوی جنوب و از جانب غربی به داخل شهر شوشتر و بر زمین های کشاورزی هدایت می کند. این نهر قدیمی ترین سازه از کل مجموعه است، که می توان ساخت آن را به دوران داریوش هخامنشی نسبت داد. داریون برگرفته از نام داریوش است و در نوشته مورخان یونانی داریوش را داریون معرفی می كنند. این نهر تنها سازه آبی شوشتر است كه پس از گذشت قرن ها همچنان نام بانی خود را به یادگار دارد. پل بند شادروان حدود 300 متر پایین تر از آبگیرهای نهر داریون سطح آب را برای سوار شدن بر نهر داریون بالا می آورد. این نهر نه تنها آب مورد نیاز كشاورزی ساكنان شهر را تأمین می كند بلكه با حفر تونل های آب بر نیز مانند قنات آب را به درون زیرزمین منازل بافت قدیم هدایت می كرد.
آبگیرهای نهر داریون كه از زیر صخره های ساحلی رودخانه شطیط در زیر قلعه سلاسل آغاز می شوند که شامل هشت آبگیر می باشد و برخی از آن ها طی سال های متمادی مسدود شده اند. در زیر قلعه سلاسل پلكان هایی جهت برداشت آب از نهر تعبیه شده بود به طوری كه در هنگام محاصره و بسته شدن درهای قلعه به راحتی از نهر آب بر‌می داشتند. هشت كانال مذكور در زیر قلعه سلاسل تبدیل به دو كانال بزرگ می شوند و پس از خروج از زیر قلعه به یک كانال بزرگ تبدیل می شوند كه تا مسافت ها به صورت یک كانال روباز به درون دشت میاناب هدایت می شود. درون قلعه نیز حمام های متعددی توسط تنبوشه های سفالی (لوله سفالین که در زیر خاک یا میان دیوار کار می گذاشتند تا آب از آن عبور کند) آب نهر داریون را مصرف می كردند.
از نقطه نظر کاربران درباره نهر تاریخی داریون
